co zniszczył jej witraże. Wyglądało to na osobistą zemstę. Coś, co miało

– Miło mi panią poznać. – Odwrócił się do pielęgniarki, która podała
- Na pewno. Ma siedemnaście lat, jest odpowiedzialny
Perspektywa rozmowy z nieprzystępną panią Greenwood tak ją przeraża, że odkłada to z minuty na minutę. W końcu jednak uświadamia sobie, że po pierwsze, nie ominie jej to, a po drugie, musi zadzwonić jak najszybciej, żeby matka Grace miała czas na zmianę weekendowych planów albo znalezienie innej opiekunki. Wybiera numer i niespokojnie czeka, aż ktoś podniesie słuchawkę.
– Tak, nazywam się Luke Dallas. – Podał mu książkę. – To dla pana.
ktoś pokroił je tępym nożem.
- Doskonale. Niech pani zamówi wszystko, co potrzebne.
Jak to się stało? I kiedy?
Stanęła znowu jak wmurowana. A niech to! Najwyraźniej dla
– Ja też. – Odetchnęła z ulgą. – Nie chciałabym, żeby coś... coś się z
skończy. Szybciej niż myślisz.
Oparła głowę o ścianę i popatrzyła w sufit. Sufit
- Słyszy pan? To zastawa. Z jedzeniem - powiedziała ku
spojrzenia. Może zresztą po prostu zastanawiał się, dlaczego
więc cię podtrzymałem.

rodziny.
żeby się wypłakać w mankiet profesjonalisty.
Pia poznała głos. To Ellen z organizacji humanitarnej.
- Przykro mi, milordzie, ale pan nie pozwala wpuszczać
to coś więcej niż tylko fizyczna fascynacja. To
– Teraz pachnę szampanem.
-A czy ja mogę zadać ci to samo pytanie? Ile
z okazji i sięgnął ustami do jej warg. Usłyszał
J.T. również nie zawracaliby sobie tym głowy. Wzruszyła ramionami
- Pierce, są rzeczy, których o mnie nie wiesz.
Naraz z lasu wypadł J.T., wołając:
Pierce był zachwycony. Wcześniej myślał, że
zamiaru. Podoba mi się Amy, jaką we mnie
– To niedobrze – powiedziała powoli.
– Ach, tak. Ale z tego, co mówił mi Jack, wynika, że Sebastian